คำถามที่ไม่ฉลาด
สมัยผมเป็นรุ๊คกี จะไปซ้อมไดรฟหนึ่งชั่วโมงก็ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมง ถึงตอนนี้ผมประสบความสำเร็จพอสมควรแล้ว (ผมได้แชมป์และผ่านการตัดตัวเกินสิบครั้งต่อปีในรอบหกปีที่ผ่านมา) จะซ้อมหนึ่งชั่วโมงผมต้องเผื่อเวลาถึง 1 ชั่วโมง 45 นาที เดินจากห้องล็อกเกอร์ไปยังสนามไดรฟ หรือจากห้องฟิตเนสไปยังรถเทรลเลอร์อุปกรณ์ผมจะถูกหยุด ปัญหาอยู่ที่ว่า จะโดยใครและนานแค่ไหน อย่าเข้าใจผมผิด ผมดีใจที่ได้รับความสนใจจากแฟนกอล์ฟ สื่อ อาสาสมัครหรือใครก็ตาม หากไม่มีใครสนใจสิเป็นเรื่องแปลก ประเด็นคือผมต้องใช้เวลามากมายตอบคำถามซ้ำๆ
สองสามครั้งแรกที่ผมได้ไปให้สัมภาษณ์ที่ศูนย์ข่าว ตอนนั้นผมยังไม่ได้แชมป์ จะได้ไปที่ศูนย์ฯ ก็เฉพาะเมื่อทำสกอร์ต่ำๆ คำถามที่ทำให้ผมอึดอัดมาก็เช่น “คุณตื่นเต้นไหมที่ได้มาอยู่ตรงนี่” ไม่ แต่ผมรู้สึกรำคาญ ผมอุทิศทุกอย่างเพื่อเป็นนักกอล์ฟอาชีพ และพรุ่งนี้ผมมีโอกาสดีมากที่จะได้รางวัลนับล้านเหรียญ แน่นอนว่าผมตื่นเต้น แต่ทำไมผมจะต้องมาตอบคำถามที่ไม่เข้าท่านี้
อีกคำถามคือ “ช่วยเล่าให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นกับคุณได้ไง” นี่นอกจากจะไม่ใช่คำถามแต่ยังบังคับให้ผมตอบ มันน่ารำคาญมาก แสดงว่าคนถามไม่ได้ติดตามผลงานของผมเลย ผมใช้เวลาสีถึงห้าชั่วโมงในการออกรอบ ผมเหนื่อยแทบหมดแรง แต่คุณมาดักรอผมนอกเต้นส่งสกอร์แล้วคาดคั้นเอาคำตอบที่คุณต้องการ
ผมตระหนักดีว่าไม่ใช่นักข่าวทุกคนจะมีไอคิวเรื่องกอล์ฟดีไปเสียทั้งหมด เรามีนักข่าวท้องถิ่นที่ทำหน้าที่ตั้งแต่กับฟุตบอลไปจนถึงกีฬาฮ๊อกกี้นักเรียน ผมจึงอดทนกับคำถามที่จะไม่ตรงประเด็นนี้บ้าง แต่คำถามที่เจอทุกครั้งเมื่อผมแถลงว่า “วันนี้ลมแรงต้องเผื่อไม้สองเบอร์ในหลุมพาร์ 3” นักข่าวยังจะถามอีกว่า “เป็นสองไม้ไหน”
นักกอล์ฟบางคนก็ให้สัมภาษณ์แบบหุ่นยนต์ พวกเขาจะตอบคำถามแบบให้ตัวเองปลอดภัยที่สุด ซึ่งน่าเบื่อมาก ผมคิดว่ามันเป็นหน้าที่ที่จะให้ข้อมูลที่เป็นวงในบ้าง ไม่ว่าจะตอบคำถามต่อจิม แนนซ์ หรือเด็กบริการน้ำ ผมจะตอบตรงไปตรงมา ผมไม่ควรพูดในสิ่งที่จะก่อปัญหาในภายหลังได้ บางครั้งเราต้องเสียมรรยาทพูดเรื่องเดิมซ้ำๆ แต่มันเป็นเรื่องจริง เมื่อผมบอกว่ากุญแจสำคัญในการเล่นรอบนี้คือ “การมีสมาธิอยู่กับการเล่นและเล่นไปทีละช็อต” ผมหมายความเช่นนั้นจริงๆ มันไม่มทางที่จะอธิบายเป็นอย่างอื่นไปได้
ในการเล่น โปร-แอม หรือร่วมงานสำคัญๆ เช่นดินเนอร์ให้เกียรติสปอนเซอร์ หรืองานเลี้ยงค็อกเทล สิ่งที่ทำให้ผมเบื่อมากคือคำถามเกี่ยวกับกอล์ฟ (คุณเดินเข้าห้องงานเลี้ยงที่มีกล้องวิดิโอ มีเครื่องดื่มและที่นั่งเหมาะสำหรับการพูดคุย คุณรู้ทันทีว่าตามมรรยาทคุณจะต้องคุยอย่างน้อย 20 นาที) เช่น สนามโปรดของคุณคือ? คุณตีเหล็ก 5 ไกลกี่หลา? คุณรู้สึกอย่างไรเวลาออกรอบกับนักกอล์ฟคนนั้นคนนี้(คนที่ดังกว่าผม) ผมชื่นชมเกมกอล์ฟว่ามันทำให้ผมมีโอกาสได้เจอะเจอผู้คนมากมาย แต่ผมก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ผมไม่สามารถตอบคำถามเดิมๆได้ตลอดไป แม้แต่บุคคลระดับสูงที่ผมรู้จัก แทบไม่มีใครจะยินดีพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เขามีชื่อเสียง คุณต้องพยายามพูดกับเขาเรื่องน่าสนใจด้านอื่นบ้าง สำหรับผมต้องเรื่องรถยนต์ หากคุณต้องการคุยเรื่องรถ ผมยินดีเลี้ยงเบียร์คุณ
หากถามผมเรื่องกอล์ฟแล้วผมแสดงความอึดอัด ต้องขออภัยเพราะผมก็เป็นอย่างนี้ของผม – เขียนร่วมกับแมกซ์ แอดเลอร์
สมัครสมาชิก Golf Digest พร้อมรับสิทธิพิเศษฟรี!
ติดตาม Golf Digest Thailand ได้ที่นี่
● Website : http://golfdigest-th.com
● Facebook : https://www.facebook.com/GolfDigestThailand
ดาวน์โหลด Golf Digest E-Magazine ได้ตามช่องทางด้านล่างครับ
Comments
Share On
